mUltimate Chopin

op. 28 nr 8, Preludium fis-moll

Tekst Porównanie Uwagi Źródła Opis

Zagadnienia : Adiustacje Wa

t. 1-4

Utwór: op. 28 nr 8, Preludium fis-moll

..

W figuracjach zawierających interwał oktawy Chopin często zadowalał się umieszczeniem znaku chromatycznego tylko przy pierwszej z nut tworzących ten interwał (por. np. Etiudę As op. 10 nr 10, t. 5-8 czy Balladę F op. 38, t. 48). W Preludium fis takie rozszerzone działanie znaków jest bezwzględnie przestrzeganą regułą – znaków nie ma nawet tam, gdzie są potrzebne dla odwołania uprzedniej alteracji (np. na 2. trzydziestodwójce 3. miary t. 4), a w t. 8 Chopin wręcz skreślił potrzebny znak przy 2. trzydziestodwójce 3. figury. W omawianych taktach, oprócz wspomnianej wyżej sytuacji w t. 4 problem dotyczy 8. trzydziestodwójki 3. grupy w t. 1-2 i 4, 8. trzydziestodwójki 1., 2. i 4. grupy w t. 3 oraz 2. trzydziestodwójki 3. miary t. 3. Notację taką ma A (→KF,Wf→Wa1), natomiast w Wa2, Wn1 i Wn2 dodano większość potrzebnych znaków (odpowiednio 5, 6 i 7 z potrzebnych ośmiu).
Podobnie, bez potrzebnych znaków chromatycznych notowane są również te ósemki l.r., które wypadają oktawę niżej niż opatrzona znakiem chromatycznym pierwsza szesnastka danej figury – patrz t. 3-4.

kategoria redakcyjna: Interpretacje merytoryczne; Różnice w źródłach

zagadnienia: Adiustacje Wa , Znaki chromatyczne w różnych oktawach , Adiustacje Wn , Niedokładności A , Błędy powtórzone Wn , Błędy powtórzone Wf , Błędy powtórzone Wa

t. 1-2

Utwór: op. 28 nr 8, Preludium fis-moll

Akcenty długie w A (→KF), interpretacja kontekstowa

4 krótkie akcenty w Wf

w t. 1 

Bez znaków w Wn

3 pionowe akcenty w Wa

nad nutami, 1. 2. i 4. w t. 1
..

Zapisanych w A (→KF) akcentów długich nie odtworzono poprawnie w żadnym z wydań. Zarówno skrócenie znaków w Wf, jak i pominięcie ich w Wn mogło wiązać się z bardzo ciasnym i nie zawsze racjonalnym rozplanowaniem pionowym tekstu. Zmiana kroju akcentów w Wa to charakterystyczna dla tego wydania adiustacja, a pominięcie trzeciego znaku – przeoczenie.
W tekście głównym uwzględniamy – w przeciwieństwie do Wf – akcenty także w t. 2, oznaczonym w rękopisach jako powtórzenie t. 1. Kwestia ta w ogólności jest niejednoznaczna, np. określenia tempa-charakteru oczywiście nie należy powtarzać, ale łuki i pedalizację, które są kontynuowane w następnych taktach – niewątpliwie tak. W przypadku akcentów obie możliwości są w tym kontekście właściwie równoznaczne – znaki podane są tu jako wzór i należy je stosować także w następnych taktach, tak iż liczba explicite podanych akcentów (4 lub 8) nie ma znaczenia (por. np. akcenty na początku Preludium h nr 6 czy Etiudy C op. 10 nr 1).

kategoria redakcyjna: Interpretacje merytoryczne; Różnice w źródłach

zagadnienia: Akcenty długie , Adiustacje Wa , Niedokładności Wf , Błędy Wa , Błędy Wn

t. 1

Utwór: op. 28 nr 8, Preludium fis-moll

..

W Wa dodano mało uzasadniony  ostrzegawczy przed a2, przypuszczalnie przez analogię z t. 5. W A widać, że Chopin początkowo wpisał ten znak, po czym uznał go za zbędny i skreślił.

kategoria redakcyjna: Różnice w źródłach; Poprawki i zmiany; Informacje źródłowe i stylistyczne

zagadnienia: Adiustacje Wa , Skreślenia A

t. 3-4

Utwór: op. 28 nr 8, Preludium fis-moll

..

Podobnie jak w partii pr.r. Chopin pomija w A znaki chromatyczne przy ósemkach kończących czteronutowe figury l.r., jeśli wypadają one oktawę niżej niż jedna z poprzednich szesnastek. W omawianych taktach notację tę powtórzono bez zmian w KF i Wf1. Oba potrzebne kasowniki – przed g w t. 3 i f w t. 4 – dodano w Wa i Wn2, natomiast w pozostałych wydaniach uzupełniono tylko po jednym znaku, w Wn1 w t. 3, a w Wf2 w t. 4.

kategoria redakcyjna: Interpretacje merytoryczne; Różnice w źródłach

zagadnienia: Adiustacje Wa , Znaki chromatyczne w różnych oktawach , Adiustacje Wn , Adiustacje Wf , Niedokładności A , Błędy powtórzone Wn , Błędy powtórzone Wf

t. 5-13

Utwór: op. 28 nr 8, Preludium fis-moll

..

W tym Preludium Chopin z zasady nie stawiał znaków chromatycznych przed górnymi nutami łamanych oktaw – patrz t. 1-4. W omawianych taktach problem dotyczy kolejno:

  • w t. 5 eis2,
  • w t. 7 dis3 i d3,
  • w t. 8 c3, ces3 i b2,
  • w t. 9 b2, heses2, as2, g2 i c3,
  • w t. 10, c3, ces3, b2 i a2,
  • w t. 11 c3 i b2,
  • w t. 12 g2, f2. i ges2,
  • w t. 13 ges2, fes2 i ces2.

Notację taką ma A (→KF,Wf), natomiast w Wa1, Wa2, Wn1 i Wn2 dodano większość potrzebnych znaków (odpowiednio 17, 20, 21 i 22 z potrzebnych 23).

kategoria redakcyjna: Interpretacje merytoryczne; Różnice w źródłach

zagadnienia: Adiustacje Wa , Znaki chromatyczne w różnych oktawach , Adiustacje Wn , Niedokładności A , Błędy powtórzone Wn , Błędy powtórzone Wf , Błędy powtórzone Wa